مدیر انجمن ملی زبان اشاره: زبان اشاره ایرانی برای همه وبرای هرکشور

مهدویان گفت: فدراسیون جهانی ناشنوایان امسال شعار روز جهانی زبان اشاره را اینگونه تعریف کرده است: «زبان اشاره ایرانی برای همه وبرای هرکشور » که به نظر می‌رسد این حق در جامعه ناشنوایان ایران مورد کم لطفی قرار گرفته است .

«مهدیه مهدویان» در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی تحریریه فارس 2، ضمن گرامیداشت هفته جهانی ناشنوایان وروز جهانی زبان اشاره  ایران گفت: امسال با شعار «زبان اشاره ایرانی برای همه وبرای هرکشور» از طرف فدراسیون جهانی ناشنوایان معرفی شده است.

مدیر عامل انجمن زبان اشاره ایران گفت: زبان اشاره ، روشی است برای برقراری  ارتباط  که با گونه های مختلفی می توان ارتباط برقرارکرد. در زمان های گذشته حتی این گویش با علائمی همراه بوده و با یکسری نقاشی ها که به صورت  زبان تصویری بوده که مورد استفاده قرار گرفته است.

وی در ادامه گفت : پس از اینکه انسان از کلام برای برقراری ارتباط استفاده کرد ؛ گروه ناشنوایان هم چنان اززبان اشاره استفاده کرداست . زبان اشاره ، علائمی است که به علت عدم شنیدار از جامعه ملزم به استفاده از یکسری علائم حرکتی دست وچهره به هنگام صحبت کردن مورد استفاده قرار می گیرد.

مهدویان که  بالغ بر30سال است با گروه ناشنوایان همکاری داشته است ، گفت : روند رشد تحول زبان در تمامی افراد وکودکان هیچ تفاوتی وهیچ مغایرتی بین بچه های شنوا وناشنوا نیست . زمانی که بچه های ناشنوا بازخوردی از صدای تولید شده ی خود را از محیط دریافت نمی کنند، کم کم سکوت برآن ها غلبه می کند و متاسفانه علی رغم اندام های گفتاری سالم تکلم آن ها ازبین می رود .

وی گفت :  افراد ناشنوا با رشد وتحول در سنین بالاترعلائمی را برای بیان مفاهیم تکلمی خودشان با پدر ومادر خود به  اجرا درمی آورند که این مهم در واقع ساخته شده ی زبان اشاره است .

این روانشناس تاکید کرد : زبان اشاره در حقیقت ابداع وابتکار خود افراد ناشنوا بوده است.

نقش اصلی خانواده ها

مهدویان ضمن تاکید برغربالگری شنوایی ، گفت :هرچه سن شناختاری ناتوانایی یا آسیب شنیداری توسط خانواده ها زودترتشخیص داده شود ، تخریب پذیری کم تری صورت می گیرد که البته این موضوع مستلزم آموزش های نوین در بستر خانواده ها می باشد.

وی تصریح کرد:  بچه های ناشنوا هنگام ورود به مدرسه به دوگروه تقسیم می شوند؛ گروه اول که  توانایی ورود به مدارس عادی را دارند و گروه دوم دانش آموزانی هستند که علی رغم توانایی  شنوایی امکان برقراری ارتباط وتعامل اجتماعی با دیگرافراد را ندارند .

مدیر عامل انجمن زبان اشاره در ادامه افزود: در رابطه باگروه اول توجه به این نکته مهم وضروری است ، معلمینی که  پذیرای این گروه از دانش آموزان در مدرسه هستند باید آموزش ها و مهارت های  لازم را از نهاد های مربوطه هر استان دارا باشند تا بتوانند با این گروه از بچه ها تعامل سازنده ای داشته باشند.

وی بیان داشت : در رابطه با ناشنوایانی که امکان برقراری ارتباط وتعامل اجتماعی ندارند، آموزش و پرورش باید مدارس خاصی را در اختیاراین افراد قراردهد.

لزوم توجه به سند تحول بنیادی

مهدویان با پیش کشیدن سند تحول  بنیادین آموزش وپرورش گفت : همه ی  گروه ها با نیاز های ویژه ای که دارند در جامعه ای که زندگی می کنند باید ازامنیت روانی سالم برخوردار باشند. تنها زمانی  امنیت محقق می شود که در مرحله ی اول یکدیگر را بشناسیم و تا یک فرد ناشنوا را نشناسیم نمی توانیم با اوارتباط برقرارکنیم .

وی گفت : با تمهیداتی که سازمان آموزش وپرورش استثنایی در اختیار سازمان انجمن زبان اشاره قرار داده  است در بخش تخصصی  ناشنوایان و در بخش تخصصی  آموزش های تلفیقی که این گروه به دلیل حضور در مدارس عادی  آن چنان با زبان اشاره آشنا نیستند.برهمین اساس  یک فرایند محتوایی آموزش در تمامی دوره ها و پایه ها از اداره های 22 گانه  کشور تقسیم بندی شده که بالغ بر چندین هزار روش  تدریس به دست ما رسیده است.

مدیر عامل انجمن زبان اشاره گفت :  بهترین روش آموزش به شیوه زبان اشاره  برای ناشنوایان  وبه شیوه صوتی برای نابینایان در شبکه شاد بارگزاری می شود.